els 8 néts

"Viure és envellir" ¡Força! Endavant sempre!

dimarts, 7 de febrer del 2012

lletra trèmola


He estat uns dies sense el portàtil, per una errada meva, vaig enviar a la paperera certs documents a més de eliminar-ne d’altres. Una vegada restablert del ensurt, escanejo el documents que varen servir-me per temperar la meva ofuscació. Dues pàgines d’en J.V. Foix copiades a ploma. La meva lletra és tremolosa, des-igual, escric a poc a poc, amb molt de cansament, he agut d’agafar-me tot el temps del món per acabar la fita per assolir, ho he aconseguit, feia dies que no practicava, ha fet falta una errada per obrir la llibreta un xic oblidada de les meves copies a ploma. Diuen que en les adversitats és troben oportunitats, en el meu cas ha set així. Lletraferida com jo, anem junts cap el desastre imminent total, junts fem el camí amb la més lletja “una ELA” us ho volia dir i ara ja ho he fet, m’adono que la meva costosa lletra, a ploma, encara que canviada no està gens malament, ves tu “qui no és conforme es perquè no vol”. Conformitat a la vida, resignació amb la salut de per vida, content d’haver pogut escriure a ma hi ha ploma, de poder gaudir del escrit, d’haver dedicat un gran esforç i per mi, el que és més important ocupar una estona d’esforç i distracció. Josep
Gracies Foix per deixar-me copiar. allà un siguis abraçades !!


2 comentaris:

Josep Rof Rof ha dit...

letra trémula
He estado unos días sin el portátil, por un error mío, envié a la papelera ciertos documentos además de eliminar otros. Una vez restablecido del susto, escaneo los documentos que sirvieron hacerme para templar mi ofuscación. Dos páginas de en J.V. Foix copiadas a pluma. Mi letra es temblorosa, desigual, escribo poco a poco, con mucho cansancio, he habido de cogerme todo el tiempo del mundo para terminar la meta, para alcanzarla, lo he conseguido, hacía días que no practicaba, ha hecho falta un error para abrir la libreta un poco olvidada de mis copias a pluma. Dicen que en las adversidades se encuentran oportunidades, en mi caso ha sido así. La libreta y la pluma vamos juntos hacia el desastre “inminente” total, juntos hacemos el camino con la más fea "una ELA" os lo quería decir y ahora ya lo he hecho, me doy cuenta que mi costosa letra, a pluma, aunque cambiada no está nada mal, mira tú "quien no se conforme es porque no quiere". Conformidad a la vida, resignación con la salud de por vida, contento de haber podido escribir a mano, hi ha pluma, de poder disfrutar del escrito, de haber dedicado un gran esfuerzo y por mí, lo que es más importante ocupar un rato de esfuerzo y distracción. Josep
Gracias Foix por dejarme copiar, allí donde estés abrazos

Pilo ha dit...

grande, amigo, grande!!!
es una suerte leer tus palabras a tinta de esfuerzo, tesón y valentía. Mi cariño.